Python: Różnice pomiędzy wersjami

Linia 11: Linia 11:
 
''Virtualenv'' to narzędzie służące do tworzenia izolowanych środowisk języka ''Python''. Używanie ''Virtualenv'' rozwiązuje podstawowy problem związany z różnymi wersjami dodatkowych bibliotek języka oraz uprawnień - wirtualne środowiska są tworzone całkowicie w katalogu domowym użytkownika, co (razem z dostarczonymi przez ''virtualenv'' w standardzie narzędziami) pozwala na pełne, samodzielne zarządzanie zainstalowanymi modułami.
 
''Virtualenv'' to narzędzie służące do tworzenia izolowanych środowisk języka ''Python''. Używanie ''Virtualenv'' rozwiązuje podstawowy problem związany z różnymi wersjami dodatkowych bibliotek języka oraz uprawnień - wirtualne środowiska są tworzone całkowicie w katalogu domowym użytkownika, co (razem z dostarczonymi przez ''virtualenv'' w standardzie narzędziami) pozwala na pełne, samodzielne zarządzanie zainstalowanymi modułami.
  
{{Notice|1=W tym poradniku utworzono i wykorzystano katalog <code class="directory">~/.virtualenvs</code> do zgromadzenia wszystkich utworzonych przez użytkownika wirtualnych środowisk. Nowy katalog można utworzyć za pomocą polecenia <code>mkdir ~/.virtualenvs</code>.}}
+
{{Notice|1=W tym poradniku utworzono i wykorzystano katalog <code class="directory">/usr/home/''login''/.virtualenvs</code> do zgromadzenia wszystkich utworzonych przez użytkownika wirtualnych środowisk. Nowy katalog można utworzyć za pomocą polecenia <code>mkdir /usr/home/''login''/.virtualenvs</code>.}}
  
 
==== Tworzenie wirtualnego środowiska ====
 
==== Tworzenie wirtualnego środowiska ====
Linia 17: Linia 17:
 
Wirtualne środowisko można utworzyć wykonując w wybranym katalogu polecenie <code>virtualenv</code> podając nazwę środowiska jako parametr:
 
Wirtualne środowisko można utworzyć wykonując w wybranym katalogu polecenie <code>virtualenv</code> podając nazwę środowiska jako parametr:
  
  {{ prompt }}cd ~/.virtualenvs
+
  {{ prompt }}cd /usr/home/''login''/.virtualenvs
 
  {{ prompt }}virtualenv my-virtualenv
 
  {{ prompt }}virtualenv my-virtualenv
 
  {{ output }}New python executable in my-virtualenv/bin/python2.7
 
  {{ output }}New python executable in my-virtualenv/bin/python2.7
Linia 25: Linia 25:
 
Takie wywołanie polecnia tworzy nowe środowisko wirtualne wykorzystując domyślną systemową wersję pythona, tj. 2.7.8. Za pomocą flagi <code>-p</code> można wskazać inny plik wykonywalny, co w konsekwencji tworzy środowisko wirtualne używając innej wersji języka ''Python'':  
 
Takie wywołanie polecnia tworzy nowe środowisko wirtualne wykorzystując domyślną systemową wersję pythona, tj. 2.7.8. Za pomocą flagi <code>-p</code> można wskazać inny plik wykonywalny, co w konsekwencji tworzy środowisko wirtualne używając innej wersji języka ''Python'':  
  
  {{ prompt }}cd ~/.virtualenvs
+
  {{ prompt }}cd /usr/home/''login''/.virtualenvs
 
  {{ prompt }}virtualenv -p /usr/local/bin/python3.4 my-venv-3.4
 
  {{ prompt }}virtualenv -p /usr/local/bin/python3.4 my-venv-3.4
 
  {{output}}Running virtualenv with interpreter /usr/local/bin/python3.4
 
  {{output}}Running virtualenv with interpreter /usr/local/bin/python3.4
Linia 36: Linia 36:
 
==== Aktywacja wirtualnego środowiska ====
 
==== Aktywacja wirtualnego środowiska ====
  
Do uruchomienia skryptu za pomocą interpretera wystarczy podać ścieżkę do nowego pliku wykonywalnego <code>python</code> (<code class="directory">~/.virtualenvs/''nazwa_środowiska''/bin/python</code>), jednak w celu ułatwienia korzystania z ''virtualenv'', utworzony został skrypt <code class="directory">bin/activate</code>, którego załadowanie zmodyfikuje środowisko użytkownika w taki sposób, by ułatwić korzystanie z nowego środowiska.
+
Do uruchomienia skryptu za pomocą interpretera wystarczy podać ścieżkę do nowego pliku wykonywalnego <code>python</code> (<code class="directory">/usr/home/''login''/.virtualenvs/''nazwa_środowiska''/bin/python</code>), jednak w celu ułatwienia korzystania z ''virtualenv'', utworzony został skrypt <code class="directory">bin/activate</code>, którego załadowanie zmodyfikuje środowisko użytkownika w taki sposób, by ułatwić korzystanie z nowego środowiska.
  
  {{ prompt }}source ~/.virtualenvs/my-virtualenv/bin/activate
+
  {{ prompt }}source /usr/home/''login''/.virtualenvs/my-virtualenv/bin/activate
 
  <span class="output">(my-virtualenv)</span> {{ prompt }}
 
  <span class="output">(my-virtualenv)</span> {{ prompt }}
  

Wersja z 18:38, 6 mar 2015

Szablon:Stub

Python to język programowania wysokiego poziomu. Na serwerach MyDevil.net możliwe jest uruchamianie stron i aplikacji opartych o ten język.

Dostępne wersje

Domyślną wersją języka Python na serwerach MyDevil jest wersja 2.7.8 - wywołanie polecenia python uruchomi interaktywny interpreter języka właśnie w tej wersji. Oprócz tego dostępne są również polecenia python2.7, python3.2, python3.3 oraz python3.4, służące do uruchamiania interpretera w wersjach: domyślna (2.7.8), 3.2.5, 3.3.5, oraz 3.4.1.

Virtualenv

Virtualenv to narzędzie służące do tworzenia izolowanych środowisk języka Python. Używanie Virtualenv rozwiązuje podstawowy problem związany z różnymi wersjami dodatkowych bibliotek języka oraz uprawnień - wirtualne środowiska są tworzone całkowicie w katalogu domowym użytkownika, co (razem z dostarczonymi przez virtualenv w standardzie narzędziami) pozwala na pełne, samodzielne zarządzanie zainstalowanymi modułami.

Tworzenie wirtualnego środowiska

Wirtualne środowisko można utworzyć wykonując w wybranym katalogu polecenie virtualenv podając nazwę środowiska jako parametr:

cd /usr/home/login/.virtualenvs
virtualenv my-virtualenv
New python executable in my-virtualenv/bin/python2.7
Also creating executable in my-virtualenv/bin/python
Installing setuptools, pip...done.

Takie wywołanie polecnia tworzy nowe środowisko wirtualne wykorzystując domyślną systemową wersję pythona, tj. 2.7.8. Za pomocą flagi -p można wskazać inny plik wykonywalny, co w konsekwencji tworzy środowisko wirtualne używając innej wersji języka Python:

cd /usr/home/login/.virtualenvs
virtualenv -p /usr/local/bin/python3.4 my-venv-3.4
Running virtualenv with interpreter /usr/local/bin/python3.4
Using base prefix '/usr/local'
New python executable in my-venv-3.4/bin/python3.4
Also creating executable in my-venv-3.4/bin/python
Installing setuptools, pip...done.


Aktywacja wirtualnego środowiska

Do uruchomienia skryptu za pomocą interpretera wystarczy podać ścieżkę do nowego pliku wykonywalnego python (/usr/home/login/.virtualenvs/nazwa_środowiska/bin/python), jednak w celu ułatwienia korzystania z virtualenv, utworzony został skrypt bin/activate, którego załadowanie zmodyfikuje środowisko użytkownika w taki sposób, by ułatwić korzystanie z nowego środowiska.

source /usr/home/login/.virtualenvs/my-virtualenv/bin/activate
(my-virtualenv) 

Po załadowaniu skryptu aktywacyjnego widać, że zmienił się znak zachęty. Na początku została podana nazwa wirtualnego środowiska, w którym użytkownik aktualnie się znajduje. W tym stanie nie trzeba podawać pełnej ścieżki do interpretera, polecenia python, pip oraz easy_install będą wykonywane korzystając aktualnie wybranego środowiska wirtualnego.

Opuścić dane środowisko można wydając polecenie deactivate.