Python: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 12:50, 4 mar 2015

Szablon:Stub

Python to język programowania wysokiego poziomu. Na serwerach MyDevil.net możliwe jest uruchamianie stron i aplikacji opartych o ten język.

Dostępne wersje

Domyślną wersją języka Python na serwerach MyDevil jest wersja 2.7.8 - wywołanie polecenia python uruchomi interaktywny interpreter języka właśnie w tej wersji. Oprócz tego dostępne są również polecenia python2.7, python3.2, python3.3 oraz python3.4, służące do uruchamiania interpretera w wersjach: domyślna (2.7.8), 3.2.5, 3.3.5, oraz 3.4.1.

Virtualenv

Virtualenv to narzędzie służące do tworzenia izolowanych środowisk języka Python. Używanie Virtualenv rozwiązuje podstawowy problem związany z różnymi wersjami dodatkowych bibliotek języka oraz uprawnień - wirtualne środowiska są tworzone całkowicie w katalogu domowym użytkownika, co (razem z dostarczonymi przez virtualenv w standardzie narzędziami) pozwala na pełne, samodzielne zarządzanie zainstalowanymi modułami.

Tworzenie wirtualnego środowiska

Wirtualne środowisko można utworzyć wykonując w wybranym katalogu polecenie virtualenv podając nazwę środowiska jako parametr:

$ cd ~/.virtualenvs
$ virtualenv my-virtualenv
New python executable in my-virtualenv/bin/python2.7
Also creating executable in my-virtualenv/bin/python
Installing setuptools, pip...done.

Takie wywołanie polecnia tworzy nowe środowisko wirtualne wykorzystując domyślną systemową wersję pythona, tj. 2.7.8. Za pomocą flagi -p można wskazać inny plik wykonywalny, co w konsekwencji tworzy środowisko wirtualne używając innej wersji języka Python:

$ cd ~/.virtualenvs
$ virtualenv -p /usr/local/bin/python3.4 my-venv-3.4
Running virtualenv with interpreter /usr/local/bin/python3.4
Using base prefix '/usr/local'
New python executable in my-venv-3.4/bin/python3.4
Also creating executable in my-venv-3.4/bin/python
Installing setuptools, pip...done.

Aktywacja wirtualnego środowiska

Do uruchomienia skryptu za pomocą interpretera wystarczy podać ścieżkę do nowego pliku wykonywalnego python (~/.virtualenvs/nazwa_środowiska/bin/python), jednak w celu ułatwienia korzystania z virtualenv, utworzony został skrypt bin/activate, którego załadowanie zmodyfikuje środowisko użytkownika w taki sposób, by ułatwić korzystanie z nowego środowiska.

$ source ~/.virtualenvs/my-virtualenv/bin/activate
(my-virtualenv) $ 

Po załadowaniu skryptu aktywacyjnego widać, że zmienił się znak zachęty. Na początku została podana nazwa wirtualnego środowiska, w którym użytkownik aktualnie się znajduje. W tym stanie nie trzeba podawać pełnej ścieżki do interpretera, polecenia python, pip oraz easy_install będą wykonywane korzystając aktualnie wybranego środowiska wirtualnego.

Opuścić dane środowisko można wydając polecenie deactivate.